Een schitterende zomerzon verzamelde heel wat mensen aan het Schouwburgplein te Kortrijk, want naar jaarlijkse traditie vond op 24 juni opnieuw ‘Bump’ plaats. Het creatieve event met internationale sprekers, dat zich focust op digital design, was net als andere jaren opnieuw een blikverruimer.
Een waaier aan inspirerend talks met onderwerpen als Adobe XD, Design Systems, Motion Design, VR,… stonden op het programma. Ondanks de vele interessante sprekers, sprong er voor mij een met kop en schouders bovenuit, namelijk die van Annie Atkins met ‘Graphic design for Film’. Door de manier waarop ze vertelt, kan je afleiden dat deze Britse dame haar job enorm graag doet. Haar passie voor de filmwereld gecombineerd met grafisch ontwerp zorgt ervoor dat zowat heel de zaal aan haar lippen hangt.
Haar naam zegt jullie misschien niet snel iets, maar toch heeft Annie al heel wat bekende films en series op haar palmares staan zoals ‘Bridge of Spies’, The Box Trolls, ’The Grand Budapest Hotel’, ’Vikings’, ‘The Tudors’ , … Om haar eventjes kort voor te stellen, Annie Atkins is ‘Lead Graphic Designer’ binnen het ‘Art Department’ van een filmproductie. Concreet wil dit zeggen dat ze instaat voor elk ‘grafisch’ rekwisiet dat in een film voortkomt. Dit kunnen voor de hand liggende items als verpakkingen, posters, kranten en notities zijn, maar ook patronen, tapijten en stempels behoren o.a. tot haar takenpakket.
Jarenlang heeft Annie als Artdirector bij een agency gewerkt, maar haar enthousiasme en drive voor het werk werden met de tijd minder. Vandaar besloot ze om een master in ‘Film Production’ te volgen om zo even afstand te nemen van de ‘designwereld’. Tijdens haar studies leerde ze naast heel wat technische zaken ook een heel andere wereld van design ontdekken. Nooit had ze erbij stilgestaan dat rekwisieten zoals brieven, kaarten, notitieboeken, posters ook allemaal het werk zijn van grafisch ontwerpers. Door enkele eerste jobs in producties van TV series, rolde ze stilaan in het wereldje. Annie noemde haar job ‘"alles dat iedereen ziet maar waar niemand echt iets om geeft".
Haar beeld over haar job en haar carrière veranderde toen ze in de filmproductie van ‘The Grand Budapest Hotel’ terechtkwam. Mede door deze film kreeg haar werk opeens aandacht. De manier waarop regisseur, Wes Anderson, gebruik maakte van grafisch ontwerp om zijn verhaal kracht bij te zetten, had echt geholpen om mensen te laten beseffen dat er grafisch ontwerp in alle films zit, maar dat ze het alleen nog nooit opgemerkt hadden.
I do think that if you concentrate on the little details that are your responsibility, you can contribute to something that is a much bigger picture.
In de fictieve wereld van ‘The Grand Budapest Hotel’ moest alles gecreëerd worden. Van bankbiljetten tot postzegels met een fictieve dictator. Elk detail deed ertoe. Maar hoe begin je in godsnaam aan zoiets? Annie legde ons zorgvuldig uit hoe zij aan de slag ging. Een eerste stap is het lezen van het script, wat natuurlijk voor zich spreekt. Hieruit markeert ze alles waar ze denkt verantwoordelijk voor te zijn. Bij de meeste filmprojecten zijn dit één of twee markeringen per pagina, maar bij deze film betrapte ze haarzelf erop dat bepaalde pagina’s bijna volledig gemarkeerd waren. Een volgende stap is opsommen wat er precies nodig is in de juiste volgorde. En niet de volgorde zoals de film wordt afgespeeld of de kijker het beleeft, maar de volgorde hoe de shots worden opgenomen op eenzelfde locatie. Vaak een logistieke nachtmerrie dus voor rekwisieten. Daar komt ook nog bij dat deze rekwisieten vaak erg fragiel zijn. Om die reden worden er altijd 6 duplicaten gemaakt. En wanneer een acteur een rekwisiet intensief zal gebruiken, worden deze wel 12 keer nagemaakt. Veel van Annie haar creaties zijn handgemaakt. Een secuur werk dus als je het mij vraagt.
Maar toch zijn er erg oplettende kijkers die ‘foutjes’ ontdekken zoals een niet omgeplooid hoekje bij het ene telegram terwijl het andere dat wel had. Een terechte fout volgens Annie, maar zelf stoort ze er haar niet erg aan. Ze vindt het ergens wel leuk dat mensen haar werk hebben gezien. Want 90% van haar werk is meestal in de achtergrond te zien.
Het zijn door o.a. die reacties op IMDB dat je eigenlijk wel beseft hoe belangrijk details kunnen zijn. Ze kunnen het verhaal realistischer maken en beter omkaderen. En ondanks het vele werk, zorgt het er toch voor dat het geheel veel kwalitatiever is. Dit is niet enkel toepasbaar in een niche job als deze, maar ook als UI designer zit het hem vaak in de details.
