Connectiviteit. Ooit de gefundeerde basis van de ‘analoog naar digitaal’ evolutie is tegenwoordig danig ingeburgerd dat niemand zich nog de vraag stelt hoe dit eigenlijk komt; we zijn met iedereen en overal verbonden. Wereldwijd. 24/24 en dit 7/7.
Maar hoe gaat dit alles in zijn werk? Hoe connecteren onze verschillende toestellen en toepassingen met elkaar? Online pizza bestellen, een vlucht boeken of je Netflix abonnement last-minute verlengen om het nieuwe seizoen van ‘Stranger Things’ mee te kunnen pikken? Dit alles is mogelijk door het gebruik van een ‘Application Programming Interface’ of kortweg API.
Wanneer we vandaag informatie opzoeken, zal de meerderheid van de mensen ‘even Googlen’ of Wikipedia raadplegen. En volgens deze laatste luidt de officiële definitie van ‘API’ als volgt: “Een application programming interface (API) is een verzameling definities op basis waarvan een computerprogramma kan communiceren met een ander programma of onderdeel.”, beetje koffiedik kijken voor de doorsnee internaut. En gezien niemand een boodschap heeft aan de prut van getrokken koffie leggen wij het begrip API uit aan de hand van een hedendaags voorbeeld.
Vrij vertaald kan je een API vergelijken met een soort boodschapper, een die een vraag (de zogenaamde ‘request’) komt halen en later terug komt met het gepaste antwoord (‘response’).
Zomer. Je zit op een terras, dorstig. De kelner merkt dit op en komt vervolgens aan jou vragen wat je wenst te drinken (request), later komt hij terug met je drankje (response). Gezien wij zelf niet de keuken kunnen ingaan, de koelkast opentrekken en alles rustig opdrinken is er een tussenpersoon nodig die voor de nodige communicatie zorgt: de kelner. Of om on-topic te blijven: de API.
En dat is wat een API doet; deze zorgt voor de communicatie tussen verschillende kanalen zonder dat de gebruiker iets merkt van de daaraan gebonden complexiteit. Vertalen van een vraag naar een antwoord, ongeacht het pad (of paden!) die daarvoor moeten bewandeld worden.
It's still magic even if you know how it's done.
Wanneer we het voorbeeld van het terras terug oprakelen, kunnen we de kelner (of een andere kelner) aanspreken om te betalen voor ons drankje. We betalen via bankkaart, krijgen het betaalbewijs en verlaten het terras.
Mocht je betalen via een website dan zouden we dit scenario API-gewijs als volgt kunnen vertalen:
- je voert je creditcard gegevens in in de website;
- [request] de website gebruikt een API om je gegevens (beveiligd) te versturen;
- indien verificatie in orde is, kan de betaling doorgaan;
- [response] is de betaling ok, dan krijgt de API de bevestiging en geeft deze door aan de website.
Het werk dat een API verricht ziet de gebruiker niet, enkel het resultaat. Een API werkt ‘software-to-software’ en bezit geen UI (user interface). Deze manier van werken omschrijven we als ‘seamless integration’, ruwweg te vertalen als ‘naadloze integratie’. En dat is het ook.
Van een Twitter-feed op je website (Twitter API), de implementatie van Google Maps (Google Maps API’s), Ingenico betaalwijze (Ingenico Connect API) tot het connecteren met ERP-systemen zoals Navision (Microsoft Dynamics NAV Web Services) –allemaal gebruiken ze API’s om onderling te communiceren.
Er zijn verschillende soorten API’s die de verscheidenheid aan platformen en technologieën overkoepelen en ervoor zorgen dat we ons geen zorgen hoeven te maken om het nieuwe seizoen van 'Stranger Things' te missen ... zelfs vanaf een zomers terras.
Meer weten? Ons Enterprise Team koppelt én bouwt API's op maat. Aarzel dus zeker niet om ons te contacteren want wij helpen je met plezier verder!